Andrzej Brzeziecki, Małgorzata Nocuń – Łukaszenka

Dość zwięzła, ale całkiem porządnie napisana biografia ostatniego dyktatora Europy. Nocuń i Brzeziecki Białorusią interesują się już od dawna, dotąd pisali bardziej o opozycji, tym razem postanowili więc wziąć na tapet samego prezydenta. Choć Łukaszenka. Niedoszły car Rosji zaczyna się faktycznie jak biografia – od najwcześniejszych lat życia Aleksandra Grigorjewicza, to potem dostajemy już mix biografii i reportażu o polityce Białorusi. Oczywiście, nie da się zanegować, że w takim kraju polityka w ogromnej mierze zależy od prezydenta, ale było tu sporo wątków mocno pobocznych. A z drugiej strony wiele innych aspektów bardziej z Łukaszenką związanych omówiono dość pobieżnie. Zresztą nie oszukujmy się, na dwustu kilkudziesięciu stronach ciężko szczegółowo opisać życie i prawie trzydzieści lat prezydentury dyktatora.
O ile współczesna sytuacja na Białorusi jest mi całkiem dobrze znana, to jednak okres narodzin tego kraju i burzliwe lata dziewięćdziesiąte stanowiły dla mnie ciekawą lekcję historii. Nocuń i Brzeziecki zgrabnie łączyli dzieje życia Łukaszenki z najważniejszymi wydarzeniami w kraju, pomagając czytelnikowi zrozumieć, jakim cudem ktoś taki zdobył władzę i tak długo ją utrzymywał. Bo Łukaszenka wciąż cieszy się poparciem części – choć regularnie malejącej – społeczeństwa. Na spadek popularności ma wpływ wymiana pokoleniowa, odchodzą powoli ci, którym tęskno za ZSRS, a coraz więcej jest takich, którzy nie znają innej Białorusi niż ta pod Łukaszenką… Zarazem widząc, że na zachodzie, choćby i w Polsce, da się żyć inaczej. Łukaszenka to jednocześnie biografia dyktatora i opowieść o kraju i jego mieszkańcach, trochę politycznych faktów, trochę ciekawostek historyczno-społecznych. Dobre wprowadzenie do tematu, ale z przyjemnością przeczytałabym coś dłuższego i bardziej szczegółowego 😉

Przeczytane: 23.02.2024
Ocena: 6/10